Używana Dacia Sandero II (2012 – 2020). Poznaj jej wady i zalety

Dacia Sandero II to model dedykowany osobom szukającym oszczędnej i umiarkowanie dynamicznej jazdy. Podstawowym wyborem jest wolnossący motor 1.0 SCe, generujący moc 73 KM i moment obrotowy wynoszący 97 Nm. Pozwala to na przyspieszenie od 0 do 100 km/h w czasie 14,2 sekundy. Samochód osiąga prędkość maksymalną wynoszącą 158 km/h, a zadeklarowane średnie spalanie to 5,2 l/100 km zgodnie z danymi producenta. Nie jest ani szybko, ani dynamicznie, ale nie można odmówić tej podstawowej Dacii tego, że jest po prostu ekonomiczna. Alternatywą dla tych, którzy pragną odrobinę więcej wigoru, jest jednostka 1.0 TCe o mocy 100 KM i momencie obrotowym 170 Nm. Ta wersja silnikowa była także dostępna z fabrycznym układem LPG. Co ciekawe, to dzięki niej auto nabiera większej dynamiki, osiągając prędkość maksymalną 182 km/h. Rozpędzenie od 0 do 100 km/h zajmuje 11,5 sekundy.

W ofercie Dacii Sandero II dostępne są również silniki wysokoprężne 1.5 dCi, oferujące moc w zakresie od 75 do 95 KM. Wariant o mocy 75 KM jest akceptowalny w ruchu miejskim, jednak podczas dłuższych podróży będzie doskwierał brak dynamiki i elastyczności. Warto zaznaczyć, że niezależnie od wersji, żadna z dostępnych opcji nie oferuje 6-biegowej skrzyni biegów, co również może być pewnym rozczarowaniem. Warto celować w odmianę o mocy 95 KM i momencie obrotowym 220 Nm, która sprawdzi się również za miastem i zaoferuje zadowalające osiągi. Przyspieszenie od 0 do 100 km/h zajmuje 11,9 sekundy, a średnie spalanie może spaść nawet poniżej 4 l/100 km.

Modele wyposażone w silniki wysokoprężne nie wyróżniają się szczególną dynamiką, jednakże jednostki te cechują się solidnością i rzadko sprawiają kłopoty. Podobnie sytuacja przedstawia się w przypadku jednostek TCe, choć są one dość wrażliwe na styl jazdy kierowcy – nadmierne przyspieszanie może prowadzić do wyraźnie wyższego zużycia paliwa. Starsza wersja jednostki 1.2 16V wymaga szczególnej uwagi związanej z przepustnicą oraz cewkami zapłonowymi. Pewne niedoskonałości pojawiają się także w dziedzinie skrzyń biegów. Ich precyzja jest umiarkowana, a przy wyższych przebiegach mogą pojawiać się usterki związane z mechanizmem wybierania biegów; łożyska dość szybko się zużywają. Okazjonalnie mogą występować problemy z układem elektrycznym.

Istotną kwestią jest również jakość powłoki lakierniczej oraz warstwy antykorozyjnej – tej po prostu brakuje. Lakier jest dość delikatny i narażony na uszkodzenia, takie jak odpryski wywołane uderzeniem kamieni. Warto zadbać o zabezpieczenie go w odpowiedni sposób. Trzeszczące plastiki oraz niewielkie niedociągnięcia montażowe są zjawiskami naturalnymi w używanych modelach. Natomiast należy pochwalić trwałe i niedrogie w naprawie zawieszenie, które rzadko wymaga ingerencji.

Dobrze wyposażona Dacia Sandero II (np. w odmianie Stepway) z silnikiem 0.9 TCe to koszt około 36 000 złotych. Za model z końca produkcji i niewielkim przebiegiem trzeba zapłacić nawet 40 000 złotych. Za wersję z 2016 roku z silnikiem 1.2 16V i przebiegiem 40 000 złotych zapłacimy około 20 000 złotych.

Dacia Sandero II to doskonała opcja do miejskiego użytku, a w wersjach o większej mocy doskonale radzi sobie także na dłuższych trasach podmiejskich. Przy umiejętnym obchodzeniu się z pedałem gazu może okazać się wyjątkowo ekonomiczna i niedroga w utrzymaniu, chociaż oszczędności są zauważalne również na wielu innych płaszczyznach, zwłaszcza w prostocie wykończenia wnętrza. Niemniej jednak jako prosty środek transportu, ta propozycja o korzeniach rumuńsko-francuskich prezentuje się znakomicie.

Używana Dacia Sandero II zalety:

• bardzo niska cena zakupy i niewielkie koszty eksploatacji;
• dość oszczędne jednostki napędowe;
• sporo wersji z fabryczną instalacją LPG;
• spory wybór na rynku wtórnym.

Używana Dacia Sandero II wady:

• smutne i budżetowo wykonane wnętrze;
• niewygodne fotele o niewielkim zakresie regulacji;
• bazowe wersje napędowe są wyjątkowo ospałe;
• kiepska powłoka lakiernicza i antykorozyjna (tej w zasadzie brak).