Do tego masa części z rozebranych i właśnie rozbieranych pojazdów, a nawet... terraria z egzotycznymi gadami. „Dziuple", w których złodzieje rozbierają kradzione samochody, to fascynujące miejsca.
Scenariusz kradzieży zwykle jest ten sam: złodzieje namierzają samochód, który ma paść ich łupem, wybierają najbardziej dogodną datę i godzinę, włamują się do auta i odjeżdżają nim prosto do „dziupli". Tam do działania przystępują „rozbieracy", czyli członkowie grupy przestępczej odpowiedzialni za rozbieranie skradzionych pojazdów na części. Samochód w kilkadziesiąt godzin przekształca się w zbiór elementów, które łatwo jest sprzedać na portalach aukcyjnych i w zaprzyjaźnionych serwisach.
Liczy się czas
– Złodziejom zależy na czasie, bo wiedzą, że coraz więcej aut wyposażanych jest w systemy monitoringu, które pozwalają zlokalizować samochód po kradzieży. Chcą więc jak najszybciej ustalić, gdzie w pojeździe znajduje się moduł lokalizacyjny i usunąć urządzenie, a to możliwe jest tylko po rozłożeniu auta na części. Mają problem, jeśli w samochodzie zamontowano system radiowej lokalizacji, bo ten jest odporny na działanie zagłuszarek GPS/GSM powszechnie stosowanych przez przestępców i niezwykle trudny do namierzenia wewnątrz auta – wyjaśnia Mirosław Marianowski, security manager w firmie Gannet Guard Systems.
Dodaje, że rośnie liczba grup przestępczych, które zamiast przetransportowywać pojazdy bezpośrednio do „dziupli", odstawiają je po kradzieży „do ostygnięcia" na wybranym parkingu lub wprost na ulicy. Obserwują wówczas, czy po auto nie zjawią się przedstawiciele firmy zajmującej się namierzaniem skradzionych pojazdów albo policja.
„Dziuple" bardziej zaawansowane to obiekty często adaptowane po byłych warsztatach samochodowych, w których znajdują się kanały i podnośniki hydrauliczne ułatwiające demontaż. W takich pomieszczeniach z reguły pracuje kilka osób. Wyposażone są one w znacznie bardziej zaawansowane narzędzia, w tym wyciągarki do podwieszania i wyciągania silników oraz skrzyń biegów, wszelkiego rodzaju piły i szlifierki.
Na stanie przestępcy mają też „jeże", czyli wieloantenowe, wielozakresowe zagłuszarki sygnałów GPS/GSM, którym jest w stanie oprzeć się wyłącznie monitoring radiowy, a nie klasyczne systemy lokalizacji. Z tego zresztą powodu osoby mieszkające w pobliżu „dziupli", które zwykle nie wiedzą o jej istnieniu, często narzekają na brak zasięgu telefonów komórkowych (uciążliwy jest również nocny hałas związany z pracami prowadzonymi po zmroku).
Same pomieszczenia często posiadają system kamer zewnętrznych, które pozwalają na kontrolowanie otoczenia i reagowanie w sytuacji zbliżania się osób postronnych.
W tego typu „dziuplach" proceder przebiega na znacznie większą skalę. Prace prowadzone są przy dobrym oświetleniu – zazwyczaj halogenowym na statywach przenośnych. Budynki posiadają toalety, kabiny prysznicowe i zaplecze socjalne, gdzie po ciężkiej pracy „rozbieracy" mogą się zrelaksować. – W takich pomieszczeniach spotyka się nawet terraria z egzotycznymi gadami i woliery z ptakami – mówi uśmiechając się ekspert z Gannet Guard Systems.
Elementem profesjonalnych „dziupli" zazwyczaj są pomieszczenia magazynowe z regałami na części z demontowanych pojazdów, a same obiekty miewają dodatkowe wytłumienie akustyczne, które zapewnić ma bezpieczną, czyli trudną do wykrycia pracę.
O skali działania tego rodzaju obiektów może świadczyć przykład z lata tego roku. Ponad 200 mundurowych (m.in. policjantów, strażników granicznych oraz przedstawicieli Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska) w ramach zmasowanej akcji zabezpieczało miejsca demontażu skradzionych pojazdów w okolicach Warszawy. Ujawniono wówczas ponad 1100 części samochodowych.
Podobne wiadomości
